Co druga Polka nie chce być matką w Polsce. Winny m.in. zakaz aborcji

Kobietolożka Katarzyna Pawlikowska wraz z agencją marketingową Garden of Words  i firmą badawczą SW Research przeprowadziła duże, przekrojowe badanie dotyczące postaw i wyborów Polek i Polaków w ostatnim roku. Między innymi pytano kobiety w wieku 18-44 lata o to, dlaczego tak mało Polek decyduje się na posiadanie dzieci i założenie rodziny oraz co jest dla nich ważne oprócz macierzyństwa.

Na pytanie, czy Polska jest dobrym krajem do tego, żeby zakładać rodzinę/być matką/mieć dzieci aż 55 proc. wszystkich badanych kobiet (52 proc. matek) odpowiedziało „NIE”. Jako główne czynniki takiego stanu rzeczy kobiety wskazują przede wszystkim: brak faktycznego wsparcia systemowego dla rodziny i dostępu do niezbędnych usług oraz ograniczanie podstawowych wolności obywatelskich w Polsce. W 2020 roku Trybuła Konstytucyjny w praktyce zakazał w Polsce przerywania ciąży.

Prezes Centrum Życia i Rodziny: przez "Modę na sukces" rozpadają się polskie małżeństwa

Co piąta (22 proc.) badana, która uważa, że Polska nie jest dobrym krajem do macierzyństwa, jako przyczynę podaje też brak tolerancji w naszym kraju. Martwimy się o to, czy dziecko dorastając, będzie mogło w pełni wyrazić siebie i czy zyska akceptację jako człowiek.

Czemu Polki nie chcą mieć dzieci?

Wśród przyczyn tego, dlaczego Polki coraz rzadziej decydują się, by mieć dzieci, kobiety wskazują na to, że Polek nie stać na dziecko, ponieważ za mało zarabiają (49 proc. ogółu i 46 proc. matek) oraz że nie chcą rezygnować z pracy, bo boją się, że nie będą miały gdzie wrócić. Uwagę zwraca fakt, że taką opinię wyraża niemal co druga mama (43 proc. ogółu badanych i 44 proc. matek biorących udział w badaniu).

Dodatkowo wpływa na to obecna sytuacja, czyli wysoka inflacja, wzrost stopy procentowej i kosztów kredytu, a przy tym brak odpowiedniego wsparcia dla rodzin.

Stres może obniżać płodność

Dla Polek ważne są niezależność finansowa i praca

Na pytanie o to, co oprócz bycia matką dla Polek jest ważne, aż 62 proc. kobiet wskazało, że utrzymanie niezależności finansowej oraz rozwój zawodowy i dostęp do dobrej pracy (62 proc.). Te dwa aspekty życia są wskazywane niezależnie od tego, czy kobieta ma dzieci, czy nie (61 proc. matki, 65 proc. nie matki).  Trzecią w kolejności wskazań wartością są zainteresowania i rozwój osobisty (55 proc.).

Wysoko również pojawia się argument (42 proc. kobiet), że kobiety nie mają dostępu do legalnej aborcji w przypadku wykrycia ciężkich wad płodu. Polki często boją się, że ich dziecko będzie niepełnosprawne (blisko 40 proc. badanych kobiet), co może wynikać z braku skutecznych rozwiązań wspierających rodziny dzieci z niepełnosprawnościami.

Zadania dla rządu według polskich kobiet

Podczas badania zapytano również Polki o to, czym rząd powinien się zająć w pierwszej kolejności.

Na pierwszym miejscu jest zdrowie - system publicznej ochrony zdrowia (48 proc.), dalej ograniczenie inflacji (34 proc.)  i gospodarka (więcej miejsc pracy, wyższe zarobki itd.) – 28 proc.. Tyle samo głosów było za przywróceniem praworządności i  państwa prawa. Co czwarta Polka uważa za najważniejsze zadanie rządu zatrzymanie wzrostu podatków. niej głosów zebrały ochrona środowiska, ekologia i edukacja (szkoły, przedszkola itd.) po 17 proc.

- Polki są już zmęczone wpływem polityki i religii na ich życie osobiste i na życie ich rodzin. Są też coraz bardziej świadome swoich praw i oczekują świeckiego państwa dbającego o rozwój gospodarczy i respektującego prawa obywatelskie. Matki w Polsce zwracają częściej uwagę na luki systemowe i brak dostępu do niezbędnych usług. Natomiast nie matki posiadają więcej argumentów za byciem nie matką oraz koncentrują się przede wszystkim na opresyjnym światopoglądzie i dominujących tradycyjnych wartościach - komentuje wyniki badania Katarzyna Pawlikowska.

900 tys. publikacji w mediach o Strajkach Kobiet

Badanie było skierowane do reprezentatywnej próby dorosłych mieszkańców Polski w wieku 18-74 lata. Próba badawcza została dobrana w sposób warstwowo-losowy, tak aby zapewnić zróżnicowanie respondentów pod względem podstawowych cech demograficznych (płeć, wiek, miejsce zamieszkania, wykształcenie). Łącznie zebrano 1009 wywiadów (CAWI N=909, CAPI N=100), co przekłada się na maksymalny błąd oszacowania dla odsetków w całej próbie na poziomie 3.2 pkt proc.